Doç. Dr. İsmail Ateş, hayati risk taşıyan bu hastalığa karşı uyardı

Kardiyoloji Uzmanı Doç. Dr. İsmail Ateş, bu hastalığın belirtileri, risk faktörleri ve tedavi yöntemleriyle ilgili önemli bilgiler verdi.

Belirtiler kalp krizini taklit edebilir

Aort diseksiyonunun belirtilerine dikkat çeken Doç. Dr. İsmail Ateş, “Aort diseksiyonunun en sık görülen belirtisi, göğüste veya sırtta aniden başlayan ve bıçak saplanır gibi hissedilen şiddetli ağrıdır. Bu ağrıya nefes darlığı, bayılma, kolda veya bacakta güçsüzlük gibi belirtiler eşlik edebilir. Kan basıncında ani değişimler de hastalığın habercisi olabilir.” Dedi.

Kimler risk altında?

Risk grubundaki hastalara uyarıda bulunan Doç. Dr. Ateş, “Özellikle hipertansiyon hastaları, Marfan sendromu gibi bağ dokusu hastalıklarına sahip bireyler ve sigara ile alkol kullananlar daha büyük risk taşıyor. Ayrıca 60 yaş üzerindeki bireylerde aort duvarında zayıflama daha sık görüldüğü için, ileri yaş da önemli bir risk faktörü olarak öne çıkıyor.” Şeklinde konuştu

Erken teşhis hayat kurtarıyor

Erken teşhisin hayati önem taşıdığını ifade eden Doç. Dr. İsmail Ateş sözlerine şöyle devam etti.

“Aort diseksiyonunda tedavi, yırtılmanın yerine ve hastanın genel durumuna göre şekilleniyor. Tip A diseksiyonlarında genellikle acil cerrahi müdahale gerekirken, Tip B diseksiyonlarında bazı durumlarda ilaç tedavisi yeterli olabiliyor. Erken teşhis, hem tedavi başarısını hem de yaşam şansını önemli ölçüde artırıyor.”

Aort diseksiyonu ile kalp krizi arasındaki fark ne?

İki hastalık benzer belirtiler gösterebilse de, farklı mekanizmalarla ortaya çıkıyor. Aort diseksiyonu, yırtılma nedeniyle kalbe giden kan akışını bozarak kalp krizini tetikleyebilir. Öte yandan hastalar bazen sadece kalp krizi bulguları ile acil servise başvurabilirler. Bu nedenle tüm kalp krizi hastalarında iyi bir ön değerlendirme yapmak ve şüphe varsa aort diseksiyonu açısından tetkik etmek önemlidir.

Korunmak mümkün mü?

Korunmak için şu önlemler alınabilir:

- Kan basıncının düzenli kontrolü
- Sigara ve alkol kullanımının bırakılması
- Sağlıklı beslenme ve düzenli egzersiz
- Genetik yatkınlık varsa kardiyolojik takip
- Düzenli kardiyolojik kontrollerin yapılması